Πριν κάποια χρόνια σε ένα μάθημα εμψυχωσις θεατρικού παιχνιδιού που έκανα παίζαμε ένα παιχνίδι ρόλων που λεγόταν “ο αφέντης και ο υπηρέτης”. Στον κάθε ρόλο που εναλλάσσαμε θα έπρεπε να οικειοποιηθούμε τα χαρακτηριστικά που του αντιστοιχουσαν. Το πως μιλάς, περπατάς, φέρεσαι, αισθάνεσαι, κινείσαι, κ.α. ανάλογα με ποιον υποδύεσαι. Και όταν μας ζητήθηκε να επιλέξουμε μόνοι μας τον ρόλο που μας κάνει να αισθανόμαστε πιο άνετα εγώ διάλεξα τον υπηρέτη. Δεν τα πήγαινα και ακόμα και τώρα δεν τα πάω καλά με όλη την προσοχή πάνω μου. Πάντα οι κινήσεις μου είναι πιο μαζεμένες και δεν απλώνονται στον χώρο. Και σίγουρα δεν θα με πεις η “ψυχή του πάρτι”.
Με αφορμή ένα άλλο πρόσφατο μάθημα που αφορά το σώμα που παρακολουθώ συνειδητοποίησα το πόσα πράγματα λένε για εμάς οι κινήσεις μας. Και πως εάν μαθαίναμε να ακούμε και να παρατηρούμε το σώμα μας αυτομάτως θα βλέπαμε τα μπλοκαρισματά μας, τις πεποιθήσεις μας, την στάση μας απέναντι στην ίδια την ζωή. Μέσα από αυτά τα δύο φαινομενικά άσχετα μαθήματα μεταξύ τους συνειδητοποίησα το πόσο πιο ασφαλής αισθάνομαι στην μικρή κίνηση αλλά ταυτόχρονα πως η ψυχή μου αναζητάει την μεγάλη κίνηση, την απελευθέρωση από το κράτημα. Μα σαν κάνω μια διστακτική δοκιμή προς το άνοιγμα αρχίζω και πονάω. Σαν να έχω υπογράψει ένα κρυφό συμβόλαιο με τον εαυτό μου και το σώμα μου (κάποια στιγμή στην ζωή μου και για συγκεκριμένους λόγους συνειδητούς ή μη) το οποίο προειδοποιεί μέσα από τον πόνο ότι η ζώνη ασφαλείας έχει ξεπεραστεί. Η συνειδητοποίηση των παραπάνω μου έφερε χαρά και λύπη μαζί. Χαρά που μπόρεσα να φέρω όλο αυτό στο συνειδητό μου και να το καταλάβω και λύπη για τον πόνο που περιορίζει τον εαυτό μου. Σαν να του κλέβω την παραπάνω χαρά που θα μπορούσε να αισθανθεί, να μην του δίνω την άδεια.
Αυτό που σκέφτηκα να κάνω είναι να βρω το αντίστοιχο τμήμα του μυαλού μου που επιτρέπει και απαγορεύει και να υπογράψω ένα καινούργιο συμβόλαιο μαζί του. Ένα συμβόλαιο πιο ευέλικτο με περισσότερες άδειες και ελευθερίες και λιγότερα πρέπει και απαγορεύσεις. Εσείς ξέρετε τι συμβόλαια έχετε υπογράψει με τον εαυτό σας;