Το τελευταίο διάστημα το μυαλό μου αδυνατεί να συγκεντρωθεί. Και ενώ χρησιμοποιώ διάφορα “εργαλεία” για να το επαναφέρω εκείνο αρνείται πεισματικά να αλλάξει στάση. Ξέρω ότι είμαι σε ένα μεταβατικό στάδιο και τα τραύματα μου μαζί με το εγώ μου δεν θέλουν να ξεκουνηθούν. Φοβούνται να αλλάξουν θέση ή να χάσουν την ισχύ τους. Έτσι βομβαρδίζουν το μυαλό μου με ανασφάλειες, ανεπάρκειες και ελλείψεις δημιουργώντας ένα πλαίσιο φόβου. Οι περιοριστικές πεποιθήσεις παρελαύνουν καμαρωτές και πειθαρχημένες χωρίς να αφήνουν χώρο για κάτι καινούριο. Και όσο πιο μεγάλη είναι αυτή η μετάβαση τόσο αυτές φρενιάζουν και ξεσηκώνονται. Και εκεί αρχίζουν οι ελιγμοί που πρέπει να κάνουν οι καινούριες ιδέες, οι νέες οπτικές γωνίες, οι άδειες, σαν επίδοξοι σκιέρ, για να βρουν στέρεο έδαφος για να μπορέσουν να αναπτυχθούν.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κάνουμε αυτές τις μεταβάσεις; Εκεί που έχω καταλήξει (τουλάχιστον για σήμερα) είναι οτι πρέπει να εισάγουμε καινούργιους ρόλους στην ζωή μας και αυτό μας φοβίζει. Είναι σαν να πρέπει να ξαναγυρίσουμε στο σημείο μηδέν και να αρχίζουμε να δοκιμάζουμε και να γνωρίζουμε τον εαυτό μας από την αρχή, σαν τα νεογέννητα. Να αφήσουμε όλα τα πεπερασμένα μοτίβα, όλα τα ασφαλή προσωπεία που χρησιμοποιούμε, όλο τον έλεγχο και να προχωρήσουμε σε ένα νέο μονοπάτι με κλειστά τα μάτια και ανοιχτή καρδιά. Φυσικό είναι να μας τρομάζει. Και όταν κάνουμε αυτή την συμβολική αποκαθήλωση του εαυτού μας τι θα μας μείνει για να δείξουμε; Ποιοί θα είμαστε; Όταν όλες οι σταθερές και οι βεβαιώσεις παύουν να ισχύουν εκεί τι γίνεται; Εκεί πιστεύω ότι γίνονται θαύματα! Το να δίνουμε την άδεια στον εαυτό μας με αγάπη και τρυφερότητα να αναγεννηθεί και να θεραπευτεί δημιουργώντας νέες εναλλασσόμενες πραγματικότητες είναι ένα μεγάλο βήμα. Το να τον αφήνουμε να παίξει και να δοκιμάσει πράγματα και ιδέες που στο παρελθόν ακόμα και ως σκέψη ήταν απαγορευτικές είναι ελευθερία. Για αυτό τολμήστε χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, προτού μπουν σε λειτουργία οι νοητικοί περιορισμοί. Απλά παίξτε χωρίς έλεγχο, προσδοκία, στόχο ή προορισμό. Και πείτε μου τι έγινε.
Let yourself play
